κόλακας — ο (AM κόλαξ Α θηλ. κολακίς ίδος) αυτός που επαινεί ή περιποιείται με υπερβολική φιλοφροσύνη κάποιον, συνήθως ανώτερό του, για να κερδίσει τη συμπάθεια και την εύνοιά του για προσωπικό όφελος, γαλίφης, γλείφτης (α. «κρεῖττον εἰς χεῖρας κοράκων… … Dictionary of Greek
κόλακας — κόλαξ flatterer masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαυλοκόλακας — ο 1. κόλακας φαύλος (βλ. λ.): Είναι πάρα πολύ πλούσιος και τον τριγυρίζουν φαυλοκόλακες. 2. αυτός που κολακεύει τους φαύλους: Δε φτάνει που είναι κόλακας, είναι και φαυλοκόλακας … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Κολακοφωροκλείδης — Κολακοφωροκλείδης, ὁ (Α) (κωμική παρωδία τού ονόματος Ιεροκλείδης) κόλακας γιος ενός κλέφτη. [ΕΤΥΜΟΛ. < κόλαξ, ακος + *φωροκλείδης (< φώρ «κλέφτης» + κλείδης [< κλείω]] … Dictionary of Greek
αικάλη — αἰκάλη, η (Μ) κατά τον Ζωναρά «η απάτη». [ΕΤΥΜΟΛ. Αγνωστης ετυμολ. συγγενές με το ρ. αἰκάλλω «κολακεύω, θωπεύω» και με το επίθ. αἰκάλος «ο κόλακας» κατά τον Ησύχιο] … Dictionary of Greek
αικάλλω — αἰκάλλω (Α) 1. θωπεύω, κολακεύω 2. (για σκύλους) κουνώ την ουρά κολακευτικά. [ΕΤΥΜΟΛ. Αγνωστης ετυμολ. Το ρ. (που χρησιμοποιείται μόνο σε ενεστ. και παρατ.) προέρχεται πιθ. από το ουσ. αἰκάλος «κόλακας» (Ησύχιος), χωρίς να αποκλείεται και το… … Dictionary of Greek
αλοιφόπιτα — η 1. πίτα που παρασκευάζεται στο τηγάνι, με λίπος ή λάδι 2. μτφ. αυτός που δεν ανήκει αποκλειστικά σε μια πολιτική παράταξη, κόλακας, καιροσκόπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αλοιφή + πίτα] … Dictionary of Greek
αναγλειφτάς — ο (θηλ. γλειφτού και γλείφτρα) [αναγλείφω] 1. αυτός που γλείφει με τη γλώσσα του ή μαζεύει με ψωμί τα υπολείμματα τού φαγητού από το πιάτο του 2. κόλακας, γλείφτης … Dictionary of Greek
ανθρωπάρεσκος — η, ο (AM ἀνθρωπάρεσκος, ον) ο άνθρωπος που με κάθε τρόπο φροντίζει να γίνεται αρεστός στους άλλους, κόλακας, ευτελής … Dictionary of Greek
αυλοκόλακας — ο 1. αυτός που κολακεύει τον βασιλιά ή τη βασιλική αυλή 2. κόλακας ισχυρού προσώπου … Dictionary of Greek